Het is mooi weer en WEERLICHT is van de wal af. Wanneer wad op? Ondanks de gezondheidsperikelen van Luuk sinds deze winter is het vaarseizoen 2010 is in ieder geval van start gegaan. Ik heb al zo'n 40 m gevaren, notabene alleen aan boord (met dank aan Dick H voor opvang bij de wal). En dat terwijl ik op deze voorlopig laatste mooie droge dag alleen nog even de nog platliggende mast zou lakken ..en de handrailing en dit en dat.
Wat de gezondheisperikelen betreft, zo zijn we ons leven lang zo goed als ontkomen aan het liggend gebruik van ziekenhuizen, dit jaar hebben we al enige ervaring opgedaan. Luuk begon (toevallig) in Zwitserland omdat zijn eigen uurwerk het niet goed deed, probeerde het daarna in Groningen nog eens. Mocht gelijk een eigen kamer, in quarantaine, vanwege het MRSA-protocol als je in een buitenlands ziekenhuis heb gelegen.
Luuk scharrelt wel weer rond, de derde hand scheelt behoorlijk bij het onderhoud. Ondertussen begint onze jongste kleinzoon Jesse al vroeg in zijn leventje met ziekenhuis liggen. Nu een maand na zijn geboorte heeft hij er al weer een paar nachten doorgebracht, met hoge koorts. Waardoor? Ze weten het nog niet. Ik ben blij dat ik voldoende afleiding vind in en heb met het nodige kluswerk aan mantelzorg, oppas, huis, tuin en boot, anders zou ik me gaan zitten zorgen maken en er wakker van liggen. Daar kom ik nu niet aan toe.
Wel af en toe even kijken op wad-gerelateerde sites: zo zag ik deze link:
http://www.natuurmonumenten.nl/content/%252Fgriend/weblog-vogelwachters-griend
Halverwege de jaren 60 van de vorige eeuw, wat klinkt dat, kwamen we ook op het Griend, we lagen er met de botter Duitendief van de fam. Nieuwenhout en beleefden avonturen in de avonduren. Zou er een boek over kunnen en willen schrijven, al onze wadbelevenissen in de loop der jaren.
donderdag 29 april 2010
vrijdag 23 april 2010
Wie denkt na, over het wad
De Minister heeft besloten het hele jaar door Simonszand af te sluiten. De ingediende bezwaarschriften door Watersportbond, Wadvaarders en Vereniging van Toerzeilers is ongegrond verklaard. Zie het schrijven dd 19 april over de art 20 gebieden, geplaatst op de http://www.wadvaarders.nl/. Daarmee is het hele oostelijke waddengebied zo'n beetje ontoegankelijk geworden, maw er gaat bijna niets, geen plek, meer boven Groningen waar je als bootjesvaarder kunt overtijen. Droevig dat het wadbeleven van de mens zo weggecijferd wordt. Je zou bijna een hekel krijgen aan alles wat vliegt en gedijt op het wad. Of het wordt afgeloten omdat de soort bedreigt wordt, of het wordt afgesloten omdat ze in zo grote getale zijn. En ondertussen wordt de status van de Waddenzee als Werelderfgoed gepromoot om toeristen van heinde en verre te trekken om zo de waddeneconomie op gang te houden. 'Jan met de boot' kan fluiten naar zijn vrijheid en verantwoord varen op het wad. Wat geeft dat te denken.
Na veel gasboren en verzakkingen is de kas gespekt van het Waddenfonds. Leuke projekten worden daarmee gefinancierd onder meer langs de vastewaddenkust en op de eilanden, om te hoppen, fietsen of te lopen van Den Helder tot Termunterzijl.Nog meer geld gaat naar onderzoek, je kunt het zo gek niet bedenken wat wetenschappers (in spe) wensen te onderzoeken op het wad. Wat te denken van de 'waddendobber', een projekt dat ontwikkeld wordt door studenten van het Kenniscentrum Gebiedsontwikkeling NoorderRuimte van de Hanzehogeschool Groningen. De Waddendobber is een klein verblijf voor vier personen in de vorm van een dobber, bedoeld voor een paar dagen leven op het Wad en het beleven van het Wad. De dobber ligt op de rand van een zandbank, die bij eb droogvalt. Bij vloed wordt hij door het stijgende water weer opgetild. Kijk op http://www.waddendobber.nl/ Is het niet eenvoudiger een bestaand bootje te nemen en daarmee het wad op te gaan. Geen nieuws aan de horizon zou je denken.
Een ander punt waar kennelijk zwaar over is nagedacht met name door de professoren van de Waddenacademie is de hond, de gebeten waddenhond. Die mag namelijk volgens de beleidsmakers niet onaangelijnd over het wad lopen. Anders worden vogels opgejaagd en dat is niet goed, want ze moeten rustig kunnen eten (fourageren) en rusten. Op de uitnodiging voor het 4e Waddenacademiesymposium, getiteld 'het creëren van meerwaarde', staat een prachtig waddenplaatje, het goede voorbeeld zou je denken, wetenschappers zijn objectief. Zou onderzoek uitgewezen hebben dat je rustig met een loslopende hond op het wad kan lopen? (Ik heb de organisatie die vraag voorgelegd. Hond is gelijk van het plaatje verdwenen. Weg ge-shopt?)
Bekijk het programma http://www.waddenacademie.knaw.nl/fileadmin/inhoud/pdf/01-Waddenacademie/symposium_juni_2010/programma_vierde_symposium_Waddenacademie.pdf
Het geeft wat te denken
Wie toekomstgericht mee wil denken over het wad, kijkt naar het 25 minuten durende filmpje ‘Compromissum’, dat ter gelegenheid van de start van het programma ‘Naar een rijke waddenzee’ is gemaakt
Film link http://www.vergane-glorie.nl/movie/rijkewadden.html
De film, in opdracht van LNV gemaakt door RrOOD en filmmakers Kai Westendorp en Bianca Hiemcke Schriek.
Dat bijna aan het eind van het filmpje Lenze Hofstee van Stichting Wad zegt dat het wad NU saai is geeft wederom stof tot na denken.
Ik vind het wad helemaal niet saai, 't is maar hoe je het bekijkt
Na veel gasboren en verzakkingen is de kas gespekt van het Waddenfonds. Leuke projekten worden daarmee gefinancierd onder meer langs de vastewaddenkust en op de eilanden, om te hoppen, fietsen of te lopen van Den Helder tot Termunterzijl.Nog meer geld gaat naar onderzoek, je kunt het zo gek niet bedenken wat wetenschappers (in spe) wensen te onderzoeken op het wad. Wat te denken van de 'waddendobber', een projekt dat ontwikkeld wordt door studenten van het Kenniscentrum Gebiedsontwikkeling NoorderRuimte van de Hanzehogeschool Groningen. De Waddendobber is een klein verblijf voor vier personen in de vorm van een dobber, bedoeld voor een paar dagen leven op het Wad en het beleven van het Wad. De dobber ligt op de rand van een zandbank, die bij eb droogvalt. Bij vloed wordt hij door het stijgende water weer opgetild. Kijk op http://www.waddendobber.nl/ Is het niet eenvoudiger een bestaand bootje te nemen en daarmee het wad op te gaan. Geen nieuws aan de horizon zou je denken.
Een ander punt waar kennelijk zwaar over is nagedacht met name door de professoren van de Waddenacademie is de hond, de gebeten waddenhond. Die mag namelijk volgens de beleidsmakers niet onaangelijnd over het wad lopen. Anders worden vogels opgejaagd en dat is niet goed, want ze moeten rustig kunnen eten (fourageren) en rusten. Op de uitnodiging voor het 4e Waddenacademiesymposium, getiteld 'het creëren van meerwaarde', staat een prachtig waddenplaatje, het goede voorbeeld zou je denken, wetenschappers zijn objectief. Zou onderzoek uitgewezen hebben dat je rustig met een loslopende hond op het wad kan lopen? (Ik heb de organisatie die vraag voorgelegd. Hond is gelijk van het plaatje verdwenen. Weg ge-shopt?)
Bekijk het programma http://www.waddenacademie.knaw.nl/fileadmin/inhoud/pdf/01-Waddenacademie/symposium_juni_2010/programma_vierde_symposium_Waddenacademie.pdf
Het geeft wat te denken
Wie toekomstgericht mee wil denken over het wad, kijkt naar het 25 minuten durende filmpje ‘Compromissum’, dat ter gelegenheid van de start van het programma ‘Naar een rijke waddenzee’ is gemaakt
Film link http://www.vergane-glorie.nl/movie/rijkewadden.html
De film, in opdracht van LNV gemaakt door RrOOD en filmmakers Kai Westendorp en Bianca Hiemcke Schriek.
Dat bijna aan het eind van het filmpje Lenze Hofstee van Stichting Wad zegt dat het wad NU saai is geeft wederom stof tot na denken.
Ik vind het wad helemaal niet saai, 't is maar hoe je het bekijkt
donderdag 15 april 2010
Drie jaar geleden
Bijna niet te geloven dat we op 15 april 2007 komende uit de winterslaap op weg naar onze plek in de haven van Lauwersoog in een keer door de sluis van Lauwersoog doorgingen het wad op, omdat er een tropische dag was. We hebben zelfs gezwommen, nou ja gelegen, in het opgewarmde restwater van een prieltje op het Wierumer Wad. Een prachtige avond en rustige nacht achter anker volgde, deels drijvend, deels vast staand. Bijgaande foto's, stille getuigen van een voorjaarswaddenschoonheid die zijn weerga niet kent, heb ik opgestuurd naar http://www.waddenzee.nl/ in verband met het thema ''voorjaar in het 
waddenlandschap'.
Dit voorjaar, 2010, is alles veel later. De natuur loopt twee weken achter wordt er gezegd. Wij lopen verder achter. De boot staat nog op de wal, het onderhoud begint op gang te komen nu het droog, zonnig en slechts in de luwte (bij huis) aangenaam klussen is. De hartritmestoornis die zich bij Luuk geopenbaard heeft aan het begin van de skivakantie in Zwitserland (crocusvakantie) heeft ook ons onderhoudsplan verstoord. Over twee weken, met Koninginnedag, weten we of de rikketik van Luuk weer normaal loopt, dan steken we een vlag extra uit. Daags ervoor zal er een 'reset' plaatsvinden in het UMCG. Hopen dat het beklijft.
waddenlandschap'.
Dit voorjaar, 2010, is alles veel later. De natuur loopt twee weken achter wordt er gezegd. Wij lopen verder achter. De boot staat nog op de wal, het onderhoud begint op gang te komen nu het droog, zonnig en slechts in de luwte (bij huis) aangenaam klussen is. De hartritmestoornis die zich bij Luuk geopenbaard heeft aan het begin van de skivakantie in Zwitserland (crocusvakantie) heeft ook ons onderhoudsplan verstoord. Over twee weken, met Koninginnedag, weten we of de rikketik van Luuk weer normaal loopt, dan steken we een vlag extra uit. Daags ervoor zal er een 'reset' plaatsvinden in het UMCG. Hopen dat het beklijft.
Abonneren op:
Posts (Atom)
