Jong leren

Nu het wad even een tijdje uit beeld is, althans vanaf eigen boot, is er meer tijd voor ander beeldjes, namelijk de nieuwe generatie fotografen van deze digitale eeuw: Jikke (nog geen 5) en Taeke (net 3) zijn al zo vaak vastgelegd door oma en hun mama dat ze zelf ook al foto's willen maken. Ze weten niet beter dan dat ze de plaatjes gelijk kunnen zien. En daarna op de pc en op de tv. Over een paar jaar is er wellicht nog meer mogelijk. En vinden ze ons en al onze ingeplakte foto's super ouderwets. Foto's rechts gemaakt door Jikke en Taeke.

Groningen herfstvaart

Maandagmiddag lukte het ons om met mooi weer de boot van Garmerwolde via de stad Groningen naar Beuving in de Punt (bij Eelde) te varen. Onderweg pikten we schoonzoon Peter op, die met een pas geopereerde schouder een tijdje onthand is. We kwamen door het Hoornsediep langs hun wijk. Luchtje scheppen al varend is nooit weg. Wetend hoe fotogeil wij zijn, heeft hij ons er ook nog meerdere malen 'op gezet' na aankomst bij Beuving, al had hij vast niet eerder eenhandig geoefend. Zo zie je ons zomaar beide bezig.
We hopen dat we deze week in een van de voorlopig laatste mooi weer dagen de boot op de wal onder zijn winterkleed kunnen leggen. De lijst met 'bootklussen' die gedaan moeten worden voor het volgende seizoen is al weer aardig gegroeid. Gelukkig zijn het geen 'giga'projecten meer sinds de boot grotendeels gestraald is een paar jaar terug. Wat een verademing.
Mij benieuwen of we nu aan de boeken toekomen die we nu weer ongelezen van de boot hebben gehaald. We zijn dit jaar niet lang genoeg achtereen aan boord geweest. En de 'verwaai- en regendagen' hebben we elders doorgebracht. Ongewoon voor ons. Onder droge en zonnige omstandigheden hebben we donderdag de boot onder zijn winterkleed gelegd.

Vaarseizoen ten einde

Voor ons zit het wadvaarseizoen erop. Zaterdag 10 oktober zijn we met dochter Joske (de eerste en gelijk haar laatste kans dit jaar) aan boord nog even zout wezen proeven nadat de ergste heiigheid was weggetrokken en zon tevoorschijn kwam: met afgaand en ZW 5-6 met rif in record tijd naar Engelsmanplaat, anker uit, zelf even met 'Achterlicht' naar de plaat geroeid om bij bakenbeklimmers te kijken, anker op en met bakstagwind en vloed mee snel weer terug naar de luwte van de jachthaven. Joske nam 's avonds onze auto mee terug naar huis, wij zeilden zondag het Lauwersmeer over nadat de mist was opgetrokken. Via Zoutkamp het Reitdiep op, gestopt bij Roode Haan, het tuig eraf, mast plat ,vallen en stagen eraf, mast naar voren geschoven en een borrel genomen om de inmiddels klamme kilte uit de ledematen te verdrijven. Het wordt al vroeg donker, al doet de bijna volle maan zijn best het helderder te doen lijken. Borrellend buiten zitten is er niet meer bij, olielamp aan en knus binnen. Voor andere watersporters gaat het seizoen nog even door, of begint het pas, zo lijkt het tenminste bij deze Reitdiepvaarders, oefening baart kunst.
Maandag,13 oktober varen we verder: Reitdiep, langs Garnwerd (nieuw terras aan't water bij molen), via van Starkenborgkanaal en Oostersluis (ging vlot deze keer) het Eemskanaal op en een paar km richting Delfzijl. Het J.B. Bronssluisje geeft de verbinding met het Damsterdiep en dus Garmerwolde. Het grote slepen begint weer. Er is veel blikvoorrraad overgebleven dit jaar, we zijn te weinig aan boord geweest. De boot is bijna leeg, bij huis weer veel bootspullen, de wasmachine maakt overuren. Over 5 maanden slepen we alles weer de andere kant op. Als alles bij het oude blijft tenminste.

Vlieland en Vliehors Expres

Vrijdag 10-10 hebben we vanwege een bijzondere gelegenheid een dagbezoek aan Vlieland gebracht. Met de veerboot als groep 'Busser' van Harlingen naar Vlieland, vandaar lopend tot voorbij de, nu lege, jachthaven, waar een verrassing klaar stond: de Vliehors Expres, die ons allen naar de Vliehors brengt. Het weer is er bijna ideaal voor en zeker voor 10 oktober prachtig te noemen. Op de licht stuivende vlakte vinden we beschutting in de kraal van jutgoederen. De ambtenaar van de burgerlijke stand blijkt meegekomen te zijn: een huwelijk wordt voltrokken. Kampenaar Rob Busser is de bruidegom. We hebben hem en zijn gezin in 1979 op mijn verjaardag, liggend in Baltrum, leren kennen: zij op hun hoogaars 't Brune Wief", wij met onze meiden (7 en 5) op onze zeeschouw met een nieuw roer. Het oorspronkelijke roer hebben we dat jaar op de ondiepte Meeuwenstaart op de Eems verloren (heeft grond geraakt) en is voorgoed verdwenen. De eerste geplande vakantie naar de Oostzee leek naar de knoppen, doch Westerdijk kon een nieuw roer snel leveren. Binnen een week voeren we weer en kwamen die zomer tot Baltrum. De kinderen Busser, jongens Olaf en Harald, toen 9 en 7, maakten als spontaan verjaarskado een striptekening van ons roerverhaal. We hebben het nog. Het contact met het gezin, dat later nog een dochter, Wanda (van de Vlieland legende), kreeg bleef in de loop der jaren bestaan, de wind bracht ons bijna elk jaar bij toeval weer bij elkaar in de buurt, op Duitse wad of Oostzee. De ontmoetingen bleven ook toen Rob een andere boot 'Eureka" (met kiel) kocht en het leven hem als gescheiden man bij een andere vrouw, Ria, bracht. De vrouw waar hij al heel wat mee heeft rondgevaren op de Oostzee en waarmee hij nu na 10 jaar samen in het huwelijk is getreden: op de Vliehors in het juttersdomein. Een pracht lokatie voor wad- en Vlielandliefhebbers: mee aangevoerde heerlijke broodjes knarsend naar binnen werken, het zand met champagne en koffie wegspoelend. Dansend in het zand op muziek van de meegekomen 'troubadours''. Het is het einde, het begin: je bent het middelpunt van het heelal op zo'n plek. De beleving, ook als groep is zo specifiek, zo uniek, geweldig. En dat met een hernieuwde kennismaking met inmiddels jong volwassenen, Olaf, Harald en Wanda, die getrouwd zijn, kinderen en bindingen hebben verweg en dichtbij (Australie; Thailand; charterschipper van "Harmina' op het wad). En zo'n dag beleven omdat je 30 jaar geleden toevallig kuip naast kuip in een (wadden)haven ligt. Rob's neef Geurt was ook van de partij, hij zat op de vlakte en schetste de lokatie: 10-10-'2008

Voor wie meer van de huwelijksdag wil zien, kijk op 081010 RobRiaHuwVlieland bew. c Els

Herfsttooi op Schier

Dinsdagochtend bleef de grijzigheid lang hangen boven het wad maar wandelend op Schier had je er geen last van. Ook niet van de kilte. Wel van het vele zoete water dat de laatste tijd ook op het eiland is terecht gekomen. De paardenpaden 'om de west' waren slechts moeizaam aan de rand te belopen, waarbij je de prikkende, overigens prachtig gekleurde, duindoorns niet kon ontlopen.

Dichter dij de Westerplas 'ontdekten' we allerhande kleuren paddestoelen en op de dijk langs de Westerplas zelfs een hele grote. Wonderlijk dat die nog heel is ondanks de vele eilandgasten die er langs komen, al dan niet hond uitlatend.

Zie voor meer fraais het webalbum 081007 even op Schier

Calamiteit in jachthaven Schier?

Na de natte en voor ons drukke zondag zijn we de wereldwijd financieel zwartere maandag ontvlucht door, wat laat voor het tij, met eigen boot het 'lage' hoge water nog te benutten om naar Schiermonnikoog te gaan. Op zoek naar rust. De kortste weg zeilend over Brakzand, ruim een half uur na hoog, brak ons bijna op. We schuurden met zwaard en kim over de grond bij B 5, doch liepen niet vast. We haalden de jachthaven van Schier en werden opgewacht door Guus, de havenmeester. Plek mochten we zelf kiezen, zo leeg zou het blijven. Dat we dan een plaats kiezen die 's nachts al 'aan lager wal' liggen betekent is eigen schuld. We hadden het weerbericht niet serieus beluisterd. Gelukkig woei het nog niet al te hard uit het zuiden. De uitbaatster van de haven kwam vragen of we douche en wc morgenvroeg nodig hadden, anders liet ze die op slot. Kon er geen rotzooi gemaakt worden door anderen. Wij waren fris vertrokken, en dinsdagavond weer thuis, dus laat maar dicht. Dat het zo leeg was in de haven betekende niet dat er niets gebeurde. Er gebeurde zelfs veel die middag, meer dan oefening 'losse veter vastmaken'.

En wat voor ons 'erger' was,het toilet aan boord raakte verstopt en onklaar doordat we zelf aan de grond/in de prut kwamen te zitten. Er moet nodig weer gebaggerd worden in de haven.

Zie fotoreportage van de Rampoefening in webalbum van Els:

061007 Rampoefening Jachthaven Schiermonnikoog

Herfststorm

Het eerste oktoberweekend was bepaald geen bootweer. Zeker de natte zondag niet. Laten we hopen dat er niet nog een 'zwartere maandag' volgt vergeleken met die van vorige week. Gelukkig hadden we het te druk om aan al die vervelende dingen te denken, wij werden vanaf vrijdag 'uitputtend' bezig gehouden door vier van onze nog zorgeloze kleinkinderen van beneden de 5 (Lisanne 3 mnd, Minke 11 mnd, Taeke 3 jaar en Jikke bijna 5). Zaterdag was het nog genieten in eigen tuin, kastanjes rapen en ketting maken. Opa boort gaatjes, Taeke en Jikke rijgen. Mooie herfstig gekleurde bladeren van de wingerd. Boeketje maken voor Omi en naar verzorgingstehuis brengen. Zondag was het buiten huilen met de pet op, dus lang in bad spetteren en binnenpret. De vuilcontainer ligt vol vieze luiers. En plakkerige glasscherven. Taeke's hulpgrage handjes waren nog niet sterk (of hij niet handig) genoeg om een nieuwe en (de laatste) pot chocoladepasta op tafel te zetten. We hebben met elkaar de herfststorm in huis overleefd en allen weer heel en lief bij eigen ouders afgeleverd.

Meer foto's, zie 081002-04 kleinkinderen in Garmerwolde

SICILIE

Van 18-25 september '08 reden we op Sicilie rond in plaats van op het frisse wad te varen in eigen land. We zochten warmte o.a. bij de Etna en kwamen ook een beetje wad tegen. Al ging het ons deze keer niet om het water, toch blijft het lokken, zeker als je je bevindt op een zwoel eiland rondrijdend in een huurauto. Dat is oppassen geblazen.
Wie zin heeft geniet mee van onze week door de vier webalbums te bekijken. Daar wordt je minder moe van dan van een week rondrijden. Veel plezier dus.
SICILIE, deel 1 van 4, SICILIE, deel 2 van 4, SICILIE, deel 3 van 4, SICILIE, deel 4 van 4

De 13e 200 myls 'SOLO' is afgelast

Broer Fred Licht is 27 september met z'n Theodorus voor zijn eerste grote solotocht afgevaren uit Lauwersoog naar Muiden.
Start zou daar vandaag, 1 october, zijn.
Hij had zijn boot in topconditie gebracht voor de 2oo myls solo. Daar gaat 30 jaar zelfwerkzaamheid aan de voormalige open reddingsloep aan vooraf.

Kwestie van lange adem.

foto rechts: 1977 Theodorus naast Weerlicht op Lauwersmeer

Helaas, de 200 mijls is afgelast, adembenemende koude en natte weersvooruitzichten.

Het was de 13e tocht .

Zie voor meer http://www.200myls.nl/