dinsdag 20 oktober 2009

Ingepakt

Op onze tussenstop naar de winterberging aan het Damsterdiep bij Garmerwolde halen we de boot leeg en de zwaarden eraf voor de boot ergens de wal op gaat. Hoewel we, vanwege onze eigen fysieke behoeften tijdens het klussen, eigenlijk zo langzamerhand behoefte krijgen aan een warme lichte loods waar we het houtwerk van de boot eens in alle rust onderhanden kunnen nemen wordt het deze winter toch weer voor de 3e keer naar Beuving, de Punt, buiten op het droge. Dit maal met een sinds de laatste motortocht een onrustbarende lekkende schroefas, waar nodig een nieuwe pakking om moet. Als noodmaatregelen veel vet ingepompt, helpt net genoeg om de dagen te overbruggen voor de boot op de wal staat en de tocht die nog gemaakt moest worden naar Eelde. Zo is er altijd wat.
Zo verliep die tocht ook niet geheel volgens verwachting. In plaats van een paar uurtjes waren we het grootste deel van de dag er weer zoet mee. Gelukkig op een zonnige herfstdag, die keuze konden we nog maken. De doorvaart naar de stad bleek gestremd vanwege de in aanbouw zijnde Berlagebrug. Aan weerszijden van de stremming lagen bootjes te wachten. Tegen enen werd de vaarweg vrij gemaakt. De andere obstakels onderweg draaiden redelijk vlot, ondanks dubbel rode lichten (daar moesten we doorheen varen zei de brugwachter) en een brugwachter die uit zijn tuin gebeld moest worden.

zondag 18 oktober 2009

Ik plas op het wad

Ons jongste kleinkind (tot nu toe), Lisanne, heeft een maand nadat ze een jaar was geworden voor het eerst stapjes gezet, op het wad. Naast de droogevallen WEERLICHT. Het moet voor haar een zwarte muur geweest zijn. Ons bijbootje, Achterlicht, paste beter bij haar en met een handje aan de boot hield ze zich staande en plaste, tot onze en haar eigen verrassing, op het wad. Het begin van een zindelijkheidtraining? Plassen op het wad.



Inmiddels zijn we twee maanden verder. De blote billetjes tijd is voorbij. Het rode bootje ligt in de tuin naast het huis, en is aan een zindelijkheidbehandeling toe, voor het eerst in haar zeker dertig jarig bestaan. Lekt in buurt van zwaardkastje sinds de zware golventocht van Cuxhaven naar Wangeroog. Daar zullen we wat aan moeten doen komende winter anders kunnen we volgend jaar niet met de kleinkindjes pretvaren in het Achterlichtje. Lisanne kwam gisteren al een kijkje nemen, dribbelt nu geheel op eigen kracht. Met haar dikke smile.

vrijdag 16 oktober 2009

Mooie vaardag, niet altijd

Zon, droog, 12 graden, wind 4 Bft uit NO. Een uitstekende voorspelling om de boot van Lauwersoog naar Garmerwolde te varen. Weliswaar moeten we 's morgens (15 okt) het ijs van de autoruit krabben en tijdens de tocht de wintersportbroek aan en vele lagen truien en jassen. Muts en capuchon niet te vergeten. Daags ervoor liep en lag ik nog zonder kippevel buiten uit te dampen in de zon na iedere saunagang. Andere koek. Evenals vandaag, het stormt en regent. We hoorden dat er op het Lauwersmeer een jachtje is gezonken en op het Wierumerwad bekenden uit Lauwersoog in problemen. We vingen er einde ochtend nog wat over op via het marifoonkanaal 5 dat bij Garmerwolde-Damsterdiep nog gebrekkig doorkomt met de mast plat (en dus marifoonantenne laag). De reddingboot zou 's middags opnieuw iets proberen. Nu liggen ze voor anker in een woeste Paesensrede. Een omgeving waar we zelf ooit te maken hebben gehad met een gebroken ankerkettingschakel. 's Nachts, de zee ging zo tekeer met hoogwater en wind uit NW, 7 Bft. Er was ZW voorspeld toen, anders hadden we er niet gelegen. Nu waait het harder, het is overdag en het wordt eerst laagwater. Ik hoop dat ze voor de nacht binnen zijn. Wij hebben de landvasten bij WEERLICHT aan het Damsterdiep nog maar even vaster gesjord. Blij dat ik gisteravond nog met onze bijboot ACHTERLICHT op onderstel van bolderkar over de Dorpsweg naar huis ben gelopen (anderen lopen met een hond, ik met boot) voordat ik een echt achterlicht nodig had.

woensdag 14 oktober 2009

Hans Vandersmissen is niet meer

Geschokt ben ik. Wekelijks, elke woensdag lees ik, digitaal, de columns van Hans Vandersmissen in Weekblad Schuttevaer. Zo ook vandaag. Alleen nu staat er dat Hans is overleden afgelopen maandag. Zonder nadere tekst of uitleg hoe en wat. Te jong om dit te verwachten. Helemaal nu blijkt dat hij wel tien jaar jonger is dan ik inschatte. Op de Klassieke Schepenbeurs begin november verwachtte ik hem weer tegen te komen. Niet dus. Een kleurrijk figuur, bemind en verguisd, ook in Wadvaarderskringen.


Veel van zijn Columns die in het Weekblad Schuttevaer te lezen waren had ik als curiositeit al 'opgeslagen'. Hij kon met woorden wild om zich heen slaan, maakte vele kortsluitingen, maar kweekte ook veel good will door zijn daadkracht en ijzeren heinigheid. Hij had de lachers op zijn hand. Nu niet. Het zal saai worden zonder met-vele-winden-meedraaiende 'Zeesmis', bij leven een oeverloze historisch maritieme kennisbron.

Foto boven © Els Hemelvaartsdag 2003: Hans ligt met zijn gezin bij Vlieland

Foto rechts © Els Wadvaarders jan 2006: Hans zittend dicht bij de microfoon, links van de spreker


Op http://www.drascombe.nl/ vond ik een treffende In memoriam en foto's:

ga naar die site en klik op 14-10 In memoriam- Hans Vandersmissen 1950-2009

zondag 11 oktober 2009

Martin en Elena, concert

DUO ALBARUS, onder die naam treden Martin en Elena samen al jaren op. Martin is Albanier, Elena afkomstig uit Rusland. Dit duo heb ik eens gecontracteerd voor een optreden ter gelegenheid van de 60e verjaardag van Luuk. Alweer ruim 7 jaar geleden. Elena is toendertijd last minute vervangen door een andere Russische pianist omdat zij in Rusland was vanwege het overlijden van haar moeder. De band met het tweetal (ondertussen getrouwd en inmiddels een tweede kindje op komst) is blijven bestaan en als we in de gelegenheid zijn gaan we graag naar een concert van Martin en Elena. Afgelopen zondag deed zich weer een gelegenheid voor in het Multifunctioneel Centrum van Zuidhorn.

Buiten regende het, binnen was het aangenaam verpozen. Niet alleen het horen spelen, ook het zien spelen van deze gepassioneerde musici doet me genieten. Omdat het een kleinschalig gebeuren is toonde Martin ons na afloop de 18e eeuwse Franse cello zien die hij een paar weken in bruikleen heeft om te proberen. Martin praat erover als iemand die verliefd is. Prachtig is dat.

Het tweetal treedt 15 november op in Norg en 29 november in Buitenplaats Eelde . Dus hou het in de gaten en ga ook eens luisteren.

vrijdag 9 oktober 2009

Geen licht en droge vallen


Het is helemaal gelukt om zeilen en vallen droog van het schip af te krijgen. Heerlijk met een fris zonnetje in de luwte in de jachthaven op ons favourite plekje bij oostenwind met een schone kade. Ruimte om zeilen droog en netjes op te doeken. Gemazzeld dat er niemand bij de mastenkraan moest, noch dat er iemand na ons kwam om diesel te tanken. In alle rust afgetuigd en mast laten zakken. En eindelijk kunnen kijken naar het euvel van het niet betrouwbaar functionerend toplicht: er is wel stroom daar boven en toch geen licht. Dat moet komende winter maar voor eens en voor altijd opgelost worden. De boot ligt nog weer in de box, de regenverwachting voor zaterdag was te groot. Met een auto volgeladen met 4 zeilzakken, 2 viskisten touwwerk, kluiver en gaffel naar huis gereden. Heerlijk zo'n stationcar ook al is tie al aardig oud.

donderdag 8 oktober 2009

Licht

De laatste werklieden, in dit geval de voegers, zijn vanochtend geweest. Je ziet er geen barst meer van. Geweldig. Vanaf nu kunnen we volop genieten van het licht dat in huis valt. En als het meezit komt er ook nog warmte mee naar binnen. Gelijk begonnen een boom (een hazelaar waar veel hazelnoten aan zaten dit jaar) vol takken en met veel blad flink te snoeien zodat er nog meer lucht te zien valt. Van de takken bouwen we weer een houtwal op om de minimale inkijk, die er misschien zou zijn ''s avonds als er binnen licht brandt, een beetje tegen te gaan. Zo'n houtwal trekt ook vogels aan, dus dubbel plezier.
De tuin voor de schuifpui moet nu ook verder aangepakt worden. De ideeën erover beginnen te komen. Nog tijd genoeg om daarover na te denken, want de boot 'wacht'. Het wad op zit er niet meer in. Wel jammer natuurlijk, maar de zeilen droog er af kunnen halen is ook wat waard. Dat staat morgen te gebeuren, op voorlopig de laatste droge dag volgens de weervoorspellers. Hopelijk met nog wat zon en in de luwte van de loods in de jachthaven. Dan kan het nog een prettig karweitje zijn. Vallen eraf en mast plat.

We hebben nog een voordeel ontdekt van een schuifpui. We kunnen, als we dat zouden willen, een zwaard naar binnen dragen. Kan ie mooi drogen en hebben we er (tijdelijk) een mooi tafelblad bij.

maandag 5 oktober 2009

Boosman

Je zal Boosman heten en een innemende indruk maken. Dat gebeurde zondagavond in Dorpshuis de Leeuw waar Bart Boosman zijn eerste presentatie hield over de solozeilwedstrijd van Engeland naar de Verenigde Staten in mei dit jaar, de OSTAR race. Hij werd zelfs 2e. Voor ons de meest bijzondere ontdekking dat deze Boosman, met partner, in 'ons' dorp woont en zelfs een schuinoverbuurman is. Nog niet zo gek lang, vandaar dat we tot voor kort niet wisten dat er zo'n actieve (zee-)zeiler in de buurt woont. Zijn eigen gebouwde boot 'de Franschman' bleek ik al wel eens eerder gezien te hebben, dat is nu elf jaar geleden, in 1998, toen hij niet op tijd klaar was voor de keuring van de Colin Archer Race. Sindsdien heeft grote Bart heel wat verre zeetochten gemaakt met zijn kleine 9 meter kielboot, waar hij ook nog eens jarenlang op gewoond heeft. Dit jaar dus solo de oceaan over 'racen' met sukses. Daarover kan hij aanstekelijk en boeiend vertellen aan de hand van soms spectaculaire foto's. Op uitnodiging van de Activiteitencommissie van het Dorpshuis nu voor een gehoor van (ook niet-zeilende) geïnteresseerde dorpsgenoten, naasten, vrienden en enkele relaties (ja ja er zitten sponsors in de zaal). Kippevel krijg je bij zijn verhaal over de blikseminslag op de terugtocht. Alle apparatuur kapot, boot blijft drijven en hij zelf ongedeerd. Ook hoe hij het redt een noodreparatie te maken na het door overkomende golven weggeslagen luik direct in het begin van de race is adembenemend en bewonderenswaardig. Allemaal in je eentje. Kijk op zijn site: www.franschman.nl/

Webalbumpje Presentatie in Dorpshuis: http://picasaweb.google.nl/elsWeerlicht/091004BartBoosmanDorpshuisGWoldeElsKnolLicht?feat=directlink