Dubbel

Scrooge Garmerwolde

U wordt uitgenodigd om het fotoalbum van Els Knol-Licht te bekijken: 121215-16 Scrooge Garmerwolde © Els Knol-Licht

Ook te zien op:

de site van de Stichting Groninger Kerken

en op You Tube staan geluidsfragmenten opgenomen en geplaatst door Luuk onder de naam: Scrooge Garmerwolde

Zomers

6 december 2012, er ligt een al een aardige witte laag sneeuw hier in het noorden van het land. De zon schijnt erbij en het lijkt prachtig. Nu de winter zo vroeg komt denk ik dat het ook weer gauw zomer wordt. Krijgen we hopenlijk weer van die mooie zomerse kadootjes zoals op deze plaatjes staat:

Expres bijna droogstaan bij Engelsmanplaat, zon, water en zand, wat wil een kleinkind nog meer met Opa en Oma op het wad

Wintervoorbereiding

Damsterdiep

Zwaarden er af en naar huis

Na de tussenstap bij eigen dorp in het Damsterdiep hebben we de boot weer dichter bij huis voor de winterstalling. In stad. En niet zozeer voor het stallen, wel vanwege het voornemen volgend voorjaar de kwast te hanteren. De huid is aan een glansbeurtje toe, evenals de kajuitopbouw. Hier en daar wat vlekjes en plekjes wegwerken en het ziet er weer uit als (bijna) nieuw. Toch? Het onderwaterschip ziet er al jaren (sinds 2004) fantastisch uit, evenals het dek. De straalbeurt en nieuwe opbouw van het (twee componenten) verfsysteem scheelt stukken in onderhoud. Het zout waar we zoveel op varen heeft minder kans zijn verwoestende werk te doen.

Groet uit Grieks water

Ingepakt voor de winter

Voordat de eerste hagelbuien hier in het noorden vielen lag de boot keurig toegedekt. Het huis weer vol met vallen en kussens. Zo langzamerhand is dat alles ook gewassen, gedroogd en opgeborgen en kunnen we de boot een tijdje 'vergeten' . Komen we mogelijk toe aan eigen weblog, aan de actualisatie van gegevens over Westerdijk zeeschouwen nav binnenkomende e-mailtjes  en aan het maken van een webalbum van de zonnige vakantieweek die we ondertussen ook nog gehad hebben.  

Oh wat stil

Het voorlaatste september weekend. Moet nog even uitzieken na vroege griepaanval. Tij geschikt voor een recht toe recht aan middagoversteek over Brakzand naar Schier. Vanwege gebrek aan eigen energie gaan we op motor. Het is niet druk op het water, buiig weer, doch wij hebben geluk en houden het droog. De zon gaat zelfs schijnen. Met de frisse noordenwind is het heerlijk beschut zitten op het 'terpterras' bij de jachthaven. En een uitzicht om u tegen te zeggen, magnifiek.
Zondag begint stil, heel stil. Het water zakt, de wind gaat liggen. Een bultige bodem wordt zichtbaar in de havenkom, evenals de drempel vlak voor de ingang. Dat wordt weer baggeren volgend voorjaar. De wind komt zachtjes uit de zuidoosthoek terug als het water weer naar binnen glijdt. Het oppervlak zo glad als een spiegel. 

Vroege vaarders wagen zich de haven uit. Terwijl de haven weer vol stroomt verdwijnt de ene boot na de andere. Het is duidelijk herfst. De weersverwachting belooft geen rustige droge maandag.

Actueel

Inmiddels een Excel lijst gemaakt met 170 bootnamen van Westerdijk zeeschouwen inclusief bouwjaar, lengte en alle tot op dit moment verzamelde gegevens, waarvan nog een groot deel gebaseerd zijn op 2001. In de loop der jaren veranderen boten van eigenaar en soms ook van naam. Er zullen dus dubbeltellingen tussen zitten. Wel duidelijk dat er tegen de 20% momenteel te koop staat als je alle verkoopsites wat naspeurt (met dank aan HS van VDJS). We hopen dat zoveel mogelijk oude of nieuwe eigenaren de weg naar het Westerdijkzeeschouwencontact zullen vinden. Een aparte site wordt 'opgetuigd'. Het begin is er, zie:

http://www.westerdijkzeeschouwencontact.blogspot.nl/

Per email zijn de huidige initiatiefnemers Carla Verrips en mijn persoon voor nadere informatie te bereiken op: westerdijkzeeschouwencontact(at)gmail.com

 Zie ook het bericht 'Actualisatie Westerdijkers 2012' op dit blog.
Klik op label met die naam.

© Els Knol-Licht Foto: vlnr Carla Verrips, Otto de Beus en Luuk Knol

Nat en droog

Webalbum

Westerdijk bezitters actualisatie

Vernieuwing Westerdijk Zeeschouwen Contact

Een verzoek: 

mocht je ergens een Westerdijk zeeschouw eigenaar tegenkomen vraag dan of ze mij (elsweerlicht@gmail.com) hun naam en adres etc willen sturen met gegevens van hun boot. Of vraag hun (boot-)naam en e-mailadres voor mij, zodat ik later contact met ze kan opnemen. Samen met de eigenaren van de 9m Westerdijk zeeschouw 'Fordivedaesje', Carla en Otto, gaan we het e-mail + adressenbestand actualiseren met de bedoeling weer iets te gaan organiseren in komende jaren voor "Westerdijk bezitters". Zegt het voort. Aan Lauwersoogliggers 'Gossiemijne', 'Jan van Dijk' en 'Tante Sien' heb ik dit verzoek per e-mail gestuurd. 

Ik moet toch weer ergens beginnen niet waar. Uit 2001(Westerdijk reunie)-2003 heb ik een lijst met circa 140 bootnamen, waarvan toen van 102 het bouwjaar en lengte + de eigenaar bekend was. 

Wie heeft zijn boot nog, wie kocht sindsdien een Westerdijk boot? Wie weet meer over naamsveranderingen? Laat iets horen.

Alvast dank

2001 logo-ontwerp tbv reünie: Fred Licht

Optimist

Begin mei werden we opeens verrast door logee's: dochter-schoonzoon en hun drie kinderen (4-6-8). Aanleiding: via Marktplaats aanschaf van een 2e hands Optimist, bij ons in de buurt notabene. Die wel een beetje opgeknapt kon worden. Bij ons onder de carport. Daar regent het niet. En de schuur staat vol met spullen die je voor het opknappen nodig hebt. Van overall tot handschoenen, van stofmasker tot schoonmaakmiddelen, van schoonmoeder tot lakkwast. Dat hield ons aardig van het wad. Daar was het toch geen weer voor. Te koud. Het werden gezellige, drukke en goed bestede dagen waarop zelfs tijd overbleef voor stadsbezoek, door de ouders, en speelplek bezoek bij de Hoornse Plas met de kleinkinderen. Het bootje lag ondertussen glimmend op te drogen in zijn nieuw opgebrachte 2 Comp laagje. Prachtig.En wat een plezier hebben ze er al van gehad op de Nieuwkoopse Plas. Zelfs ik heb er al in gezeild al leek het gelijk in een catastrofe te eindigen: op het roertje zit (nog) geen klemmetje om het op zijn plek te houden. Schoonzoon stond op het punt naar me toe te zwemmen voor hulp. Luuk kon hem gelukkig voor de koude duik tegen houden. Met scha en schande geleerd om helmstok vast te houden (in 1979 met Weerlicht roer kwijt op Eems). Na enig gepruts en afdrijven naar lager wal, had en hield ik het roertje weer op zijn plek en zeilde vrolijk verder, terwijl de schoonzoon alsnog te water moest. Ze waren ondertussen afgedreven naar lager wal. Anker krabte. Vervolgens touw in de schroef van eigen boot, touw dat uitgehangen was voor de kinderen als houvast bij het zwemmen en weer aan boord klimmen. Tja, enerverend is het wel.

Gebruik voor meer foto's Waterpret de webalbum link: Waterpret op de Nieuwkoopse Plassen

Test

test. Blogger heeft wat veranderd. Of Google, ik weet het nog niet. Om gek van te worden. Inmiddels dag later en na veel trial en error weer een stapje verder, het zal wel weer wennen. Hinderlijk om via zoektocht weer op eigen blog terecht te komen om stukjes te plaatsen. En dat omdat 'browsers' elkaar niet ondersteunen, lees ik ergens. Nu is het me gelukt, maar weet ik die weg over een paar dagen nog? Heb deze week eerst andere dingen op het programma staan, waaronder de boot zeilklaar maken. Daarover later meer, als het mee zit op het blog terug te komen.

Texel

Donateurs van de Stichting Vrienden van Rottumeroog en Rottumerplaat hebben zaterdag een dagje uit op Texel beleefd. Aanleiding is de top, met licht, van de oude Kaap die op Rottum stond tot 1977. Al jaren staat die top als 'licht van troost' bij het Schipbreuk en Juttersmuseum Flora (http://www.juttersflora.nl/). Er zijn stemmen die zeggen dat de top eigenlijk teruggeplaatst zou moeten worden op de Kaap. Maar ja, wie zal dat betalen in tijden van bezuiniging en hoe overtuig je de beheerder van het Juttersmuseum, Jan Uitgeest, ervan dat de top beter af is op Rottumeroog. Daar heeft hij, terecht zijn twijfels over, zeker nu de huidige Kaap alweer bijna zelf omvalt. Daar heb je geen Bleeker voor nodig, dat doet de natuur zelf wel.
Jutter Jan is goede vriend van de SVRR, hij heeft de donateurs gastvrij onthaald, niet alleen in het museum, maar ook door op een waddentocht te 'trakteren' met de garnalenkotter TX35

Voor een fotoverslag van de donateursdag zie mijn webalbum: 120421 Texel- Donateursdag SVRR © Els Knol-Licht

Daags voor de donateursdag zijn Luuk en ik al naar Texel gegaan om alles op ons gemak te doen en tijd te hebben de vuurtoren te beklimmen, altijd al gewild nog nooit van gekomen. Nu dus wel. Met het zicht troffen we het die middag niet helemaal, al was het al 100x beter dan 's ochtends in de grijze miezer. Het tij was perfect: tegen laagwater, dus veel strand te zien zowel bij de kop van Texel als op de Vliehors van Vlieland. Met contouren van geulen rond droogvallende platen in het Eierlandse Gat. In onze eigen wadzeiltijd sinds de jaren 70 zijn we hier slechts een keer geweest, richting Duitse wad en Denemarken ligt meer voor de hand als we op vakantie gaan. En net als voor de Halligen moet je er bewust voor kiezen als je zo'n uithoek in duikt, het kan nl niet onder alle omstandigheden een pretje zijn. De wind zal maar verkeerd staan ...!

Een andere wens op ons Texelse verlanglijstje is een tocht met 'de Vriendschap' van Texel naar Vlieland kon nu nog niet in vervulling gaan, de boot vaart pas tegen eind april weer. Neemt niet weg dat we nu vast een kijkje hebben kunnen nemen bij de karakteristieke steigerpalen. Die op de Vliehors hebben we met de kijker kunnen zien vanaf de vuurtoren.

De laagwatersituatie bij Cocksdorp hebben we nu ook goed kunnen zien, handig om te kennen, stel dat we hier toch verzeild raken deze (of een andere) zomer. Je kan nooit weten hoe de wind waait. We zullen zien.

Vrij of veilig

De vereniging Wadvaarders staat voor VRIJ en verantwoord varen op de Waddenzee. De Stichting Jachthavens Waddeneilanden gaat voor VEILIG en verantwoord varen op de Waddenzee. Dat blijkt uit de pdf Vaar-wijzer die ze 'over het wad' gaan verspreiden. Hoe precies weten ze nog niet. Zoals ze meer kennelijk niet precies weten. Als beproefde wadvaarder kan ik de volgende aanbevolen gedragsregels van de Stichting Jachthavens beslist niet met elkaar rijmen:

Houd rekening met eb en vloed. Kies zorgvuldig de juiste vertrektijd en profiteer zo veel
mogelijk van de vaak sterke eb- of vloedstroom.
Blijf binnen de betonde vaarroutes.

Als je goed rekening wilt houden met met de stroom kun je er soms veel beter voor kiezen om op ondieper water te varen en dat is meestal BUITEN de betonde routes nl in al die situaties waar je de stroom tegen hebt. Nog afgezien van het feit dat dat soms ook nog eens meer veiligheid biedt doordat je buiten de vaarroutes van de beroepsvaart bent. En het scheelt in motorgebruik. Door zorgvuldig routes 'af te steken' is er veel meer te bezeilen op het wad als er voldoende water staat.

Op http://www.waddenhavens.nl/ kan gekeken worden of er wel plek is in de jachthavens van Texel, Vlieland of Terschelling
(voor diegenen die liever niet op het wad blijven genieten van een vrije en veilige plek).

Met een beetje zoeken op die site kom je ook de 'Vaar-wijzer' tegen.

Nat

Het is koud, berekoud en in de loop van de dag komt de nattigheid ook nog van boven. Dat de boot van onderen nat is geworden (en voorlopig blijft) is gewenst, dat andere niet. Het is niet anders. Het laatste verfklusje aan dek afmaken is er niet meer van gekomen. Andere keer dan maar. De boot ligt in ieder geval weer op zijn vertrouwde stekkie in Lauwersoog. Met kortdurende maar zeer effectieve hulp van twee sterke bootonderhoudplegers hebben we de zwaarden aan de boot kunnen hangen toen de boot nog boven de wal hing. Dat scheelde ons veel rugbrekende toeren, tijd en inventiviteit.

Stad

Joske is jarig en heeft een snipperdag genomen. Kindjes zijn op de creche. Dat geeft de kans om te gaan 'shoppen' met mams in de stad.
Een kadootje, zo'n dag.

Winterkleed

Het voelt wat tegendraads om met de huidige temperatuur het winterkleed van de boot af te halen, toch maar gedaan als bewijs van optimisme: de zomer komt er aan. Door de maartse zomeruitbarsting zijn veel bootjesgekken al van de wijs. Vroeger als anders liggen ze te water, de boten dan. Wij willen ook, al is het stervenskoud en lakken we tegen beter weten in, in de hoop dat het toch glanzend droogt. Zo niet, dan moet het nog een keer. Elke laag is er een, niet waar? De zwaarden zijn allang klaar en doorgehard, evenals al het andere losse lakwerkwerk dat bij huis ligt. Het onderwaterschip ziet er weer uit om door het water te glijden (elke seconde telt, toch?) nadat we er plankrollend onder door zijn gegaan. Ja een mens vindt wat uit om het werk aantrekkelijk te houden. Nu maar hopen dat het woensdag droog blijft als de boot te water gaat. Voor ons wel zo aangenaam.

Paaszonnetje(s)

Koud Paasweekend werd verwacht, het viel allezins mee. Als je je maar aan de goede kant bevindt. En voor ons was dat de zonkant van het huis, uit de wind, met kleinkindjes die eieren komen zoeken bij Opa en Oma in de tuin.

Paaszonnetjes.

Ons kennende is het tafereel verviervoudigd vereeuwigd.

Luchtfoto Simonszand

Op blog van Bert Corte, Staatsbosbeheer staat 29 maart 2012:
Simonszand vanuit de lucht
Simonszand is een zandplaat aan de geul de Lauwers tussen Schiermonnikoog en Rottumerplaat. Onlangs maakte de geul Eilanderbalg aan de westzijde en de geul Spruit aan de oostzijde, door het noordelijke deel van de zandplaat Simonszand verbinding. Dat geulen zich verplaatsen, verbreden of versmallen, dieper worden of verzanden, is een feit. En dat deze beide geulen mogelijk een keer verbinding zouden maken, zat er wel in. Ik zag in een krantenartikel de volgende zin; “Komende weken kan de kaart van het waddengebied opnieuw getekend worden….” Zo gaat dat, dat kan per dag veranderen, onder invloed van wind, water en zand. De recente luchtfoto (maart 2012) van Rijkswaterstaat laat zien dat Simonszand nu niet doormidden is of ten onder is gegaan zoals in de media stond, maar onderdeel uitmaakt van de dynamiek van de Wadden."

Heel duidelijk vind ik de foto niet. De foto is vanaf de oostkant genomen staat er. Wat zien we hier? Het noordelijk deel van Simonszand en op achtergrond Schiermonnikoog? De nieuwe geul loopt oost-west, zuidelijker van wat we op foto zien, volgens mij. RWS heeft vast meer foto's gemaakt. Ik ben er benieuwd naar.
(Vind meer over Simonszand via label: Simonszand onder dit bericht of in kolom aan linkerzijde, scrollen)

Zie ook recente en duidelijke RWS luchtfoto van Rottumeroog op blog van Bert Corte: http://staatsbosbeheerrottum.wordpress.com/2012/03/29/rottumeroog-en-zuiderduin-nu-vanuit-de-lucht/

Gratis treinrit

Voor gratis zijn we altijd 'in' ook al moet je er eerst een boek, nee meerdere boeken, voor kopen. Die boeken stonden toch al op het verlanglijstje. En jarig zijn we nog lang niet, dus nu maar gekocht. Met vier boekenweekgeschenken als treinkaartje in de rugtas op zondagochtend in de trein gestapt, met dochter en kleinkind. Een relatief kort treinreisje, van Groningen naar Delfzijl. En weer terug. Voor Lisanne is het haar eerste reis in de 'grote mensentrein'. We genieten volop van haar vreugde over alles wat ze ontdekt. En zien glimlachend toe hoe ze haar actieradius in de trein na een tijdje gaat vergroten. Op andere stoelen zitten, eerste in het zicht van ons, later uit het zicht. Kiekeboetje spelen over de leuning. Het kan allemaal, want het is erg rustig in de trein. Delfzijl is op deze koude dag geen topbestemming. Ter plekke blijkt ook dat Delfzijl niet rekent op treinbezoekers die lopend naar de haven willen bijvoorbeeld. Geen wandelroute te bekennen. Noodgedwongen behelpen we ons met autoweg en fietspad. Ook daar is het niet druk nu, maar toch, er rijdt af en toe wel een auto hard langs. Achter de dijk vinden we even wat luwte. En een strandje. Het is eb, aan de vloedlijn te zien. Een paar schelpjes verdwijnen in Oma's jaszak, een roze vindt Lisanne mooi. Met streepjes ook. Maar later is ze de schelpjes vergeten. We zoeken voor een kwartiertje nog even de warmte op in een restaurant 'de Boegschroef' aan de haven. Die vaart er wel bij. We zijn niet de enige bezoekers daar, wel de enige treinreizigers. Al gauw weg, rennen om de trein, die eenmaal per uur gaat, te halen. Flesje Fristy mee, was nog lang niet op. De trein terug naar Groningen is nog leger dan op de heenweg. Voor zwartrijders zijn ze hier ook niet bang. Geen conducteur gezien om onze 'boekkaartjes' te controleren. Hadden we ook wel een boek minder kunnen kopen en hadden schoon- en kleinzoon ook wel meegekund. Volgend jaar dan maar.

Bestemming Groningen wel geliefd vanuit het westen. Die treinen puilen uit. Schoonzus en zwager uit Leidschendam hebben ook een boektreinkaartje. Combineren het met een museumbezoek en bezoek aan ons. Goed bedacht. Zij hebben er een lange dag en urenlange (gratis)rit in een bomvolle trein voor over.

U wordt uitgenodigd om het fotoalbum van Els Knol-Licht te bekijken:
120318 JL mee trein-gratis © Els Luuk