Favouriete waddenplek

Ons meest favouriete plekje in het Werelderfgoed gebied Waddenzee is aan boord van onze 10m Westerdijk zeeschouw WEERLICHT. Dat heb ik meegedeeld aan http://www.waddenzee.nl/ in het kader van de zomer fotoprijsvraag 2010 met die vraag als thema.

Ik heb met reden drie andere foto's uitgekozen voor de inzending, andere dan hierbij staan. Kiezen is moeilijk uit de veelheid van mooie vastgelegde momenten op het wad.

zie ook foto's van andere inzenders op
http://www.waddenzee.nl/Foto_s.2515.0.html

Wat allen gemeen hebben: ze houden oneindig veel van deze steeds veranderende ruimte.

Bommen Berend roeien

De oudste zus van Luuk, Willy, is op latere leeftijd gaan (toer)roeien in Leidschendam. Ik denk dat ze de oudste is die vandaag heeft meegedaan aan de Bommen Berend tocht van 33 km die door de roeivereniging de Hunze in Groningen is georganiseerd voor roeiers uit het hele land. Ze trof het, ze kwam samen met roeigenoot Nellie terecht in de C-vier genaamd 'Bommen Berend'. De vloot startte 's morgens om uur of half tien vanaf het botenhuis in de Zuiderhaven via het Hoendiep (eerst het sluisje door) naar het Aduarderdiep, het Reitdiep met stop in Garnwerd. Reitdiep vervolgen naar stad en uiteindelijk via de Hoge der Aa weer terug bij de Zuiderhaven om een uur of vijf. Nat, moe en voldaan. Dat ging ook op voor de wat jongere deelnemers. Zonnig weer bij de start, halverwege begon de regen en buien zijn gebleven met toename van de wind. Wij hebben een deel langs de kant per auto gevolgd en natuurlijk foto's gemaakt.



De link naar het webalbum
http://picasaweb.google.nl/elsWeerlicht/100829BommenBerendroeitochtDeHunzeElsKnolLicht?authkey=Gv1sRgCJDM4bzcvsSHXQ&feat=directlink

Wanneer stappen wijzelf weer in zo'n boot? Roeien verleer je niet, net als zwemmen en schaatsen. Wie weet krijgen we de slag weer te pakken zoals in onze GYAS tijd, zo'n 40 jaar geleden.

Jesse

Onze jongste kleinzoon is alweer vijf maanden oud. En kan zijn hoofd nu omhoog houden als hij op zijn buik ligt. Dat geeft een ander beeld van het knaapje. Een prethoofd.


http://picasaweb.google.nl/elsWeerlicht/100827JesseHoomansOmaEls?authkey=Gv1sRgCMe-nai17sHV2gE&feat=directlink

Genen

Het zit in de genen. Onze dochters hebben beide een zoon, de een 5 jaar en de ander 5 maanden. En zowaar, ze hebben best iets van elkaar. Ongetwijfeld meer verschillen dan overeenkomsten, maar toch ..

Op de foto links zie je Jesse nu naast Taeke als baby. Foto rechts: Taeke nu 5 jaar en Jesse nu 5 maanden.

Het was weer een gezellig en lawaaiierig familiedagje met grut en groten. Nog wat foto's op het webalbum:

http://picasaweb.google.nl/elsWeerlicht/100822Taeke5NieuwkoopElsjolu?authkey=Gv1sRgCL6Fxr3GiImkuQE&feat=directlink

Rottumeroog

Bofkonten? Als je de vogelwachters op het wad moet geloven zijn wij dat, de groep van 30 personen die door hen gegidst worden over het eiland Rottumeroog. Niet omdat zij ons gidsen, maar omdat er slechts zo weinigen in de gelegenheid komen om het "verboden eiland' te bezoeken. Door het Ministerie L.N.V worden per jaar 25 vergunningen verstrekt aan groepen van maximaal 30 personen om onder leiding van een gids van Staatsbosbeheer het eiland te bezoeken. Onze aanvraag, door Luuk geregeld voor zijn sportgroep uit de stad, dateert al van 2008. Vorig jaar waren we ingedeeld, doch werd de excursie avond van te voren afgeblazen door de schipper die ons van Noordpolderzijl naar het eiland moet vervoeren vanwege de slechte weersomstandigheden en extreem hoogwater. De herkansing is ongeveer een jaar verschoven en nu treffen we een mooie dag met een prettiger vertrek (half acht)- en aankomsttijd (acht uur). Een heerlijk dagje is het geworden, het wolkendek trekt open, de temperatuur wordt aangenaam en we zien het wad van de 'verboden kant'. Nou is die kant niet anders dan wat je kunt zien op andere waddeneilanden, maar toch ...het idee doet ook wat. En een ding is zeker, ik krijg er nooit genoeg van, zo'n dagje wad.


Zie de mijn fotoreportage van deze dag:
http://picasaweb.google.nl/lh/sredir?uname=luuk.knol&target=ALBUM&id=5507792218380776785&authkey=Gv1sRgCLzztu_FwvXM3gE&feat=email

DE WADDEN ONBEWOLKT

'DE WADDEN ONBEWOLKT" is de titel van een prachtig fotoboek dat onlangs is verschenen. Mooie heldere luchtfoto's, gemaakt op een onbewolkte dag in zomer 2009, dat najaar, in die witte winter en dit voorjaar (2010) boven het tot Werelderfgoed bestempelde deel van Noord-Nederland. Het is een feest van herkenning voor wie alle platen en -eilanden in het waddengebied al varend en bezoekend goed heeft leren kennen, zoals wij. Voor wie daar nog niet aan toe is gekomen een prachtige gelegenheid om de schoonheid, knus- en weidsheid van het gebied te (leren) zien. En natuurlijke veranderingen en menselijke vernieuwingen in het gebied te ontdekken. Het zijn niet zomaar luchtfoto's, het zijn zo te zien met zorg gemaakte en uitgekozen foto's, mooi dus, een wadden belevenis.

Jammer dat Noordpolderzijl niet meegenomen is in de fotovlucht, het kleinste en meest noordelijke getijdenhaventje van Nederland.

Het boek is van uitgeverij Bas Lubberhuizen, fotografie Peter Elenbaas en tekst Wio Joustra. Ik kreeg het voor mijn verjaardag, en weet de prijs (nog) niet. (Inmiddels weet ik het: 29,95 en ontdekte nog een mooi luchtfotoboek van het wad: 'Wadden van boven' in dezelfde prijsklasse)

Zie ook mijn bericht over het boek van Ben Hoekendijk 'Wadden uit de lucht', Vaargids 3: Waddenzee', geplaatst op 14 juli'10. Dat boek blijkt een tegenvaller te zijn. (Klik op label naslag artikelen onder dit bericht en scroll naar beneden)

Het water is leeg

Kleinzoon Taeke van bijna vijf is voor het eerst van zijn leven, zonder zijn zusjes, lang uit logeren, vier nachten en vijf dagen. Bij Opa en Oma in Garmerwolde, maar eigenlijk op de boot. Het werd fifty fifty, vanwege het weer. Eerst een nacht Garmerwolde, twee nachten aan boord. Waarvan een in de haven van Lauwersoog en een achter anker hotsend en droogvallend op het wad onder Schier. Hij sliep die nacht beter dan wij moet ik zeggen. Maandag 9 aug. heeft hij 's middags het wonder ervaren van het wegtrekkende en uren later terugkomende water. Een boot die zomaar op het strand staat en het kunnen lopen en scheppen naast het schip.

Zoals Taeke het zei: 'het water is leeg'
Gelukkig heeft Opa nog net op tijd de schat gevonden die Taeke via een spoor van zand hoopjes in de hoogste bult naast het geultje had begraven. 'De schat" er uit, het water spoelde alle sporen weg.

Veel te vertellen als Mama belt.Het kan tegenwoordig allemaal, zelfs op het wad.

'Eilandje' springen bleek ook een groot vermaak. Evenals de ontdekking hoe een plastic doosje drijft op de stroom in vollopende geultjes. En nog veel meer.

Voor wie wil, zie webalbum van de logeerdagen:

http://picasaweb.google.nl/elsWeerlicht/100807Tot11TaekeLogeertBijOpaEnOma?authkey=Gv1sRgCMGYw9n7ktC1AQ&feat=directlink