Wiegen op de wind

Zaterdagavond, regen en stevige NW wind, we hebben ons moe en voldaan genesteld aan boord, snoer uitgerold, kachel aan: pittige wedstrijd van de Wsv Lauwerszee op het wad achter de rug.  Wind 5-6bft, koud en grijs. Weinig deelname, een dieptepunt in aantal, zeker bij de scherpe jachten(4) , maar ook in onze platbodemklasse was het bedroevend (2). Onze strijdlust was er niet minder om, het regende niet. We hebben een gewaagde bevriende tegenstander in 'Gossiemijne', een zusterschip, ook een 10m Westerdijk zeeschouw. De laatste jaren winnen ze van ons. Uitdaging dus. Deze voorjaarswedstrijd heeft ons een ruime overwinning bezorgd, ook al zijn we met achterstand begonnen. Gossiemijne viel ahw in het startschot, beter kan het niet. De strijd werd uitgevochten in twee ronden, eerst westwaarts een stuk op de Zoutkamperlaag en terug een stuk de Oort in, ten oosten van Lauwersoog. Intussentijd veranderde de stroomrichting van opkomend naar afgaand met alle bijeffecten voor de golfslag. Voor beide bootbemanningen was het de eerste tocht op het wad dit jaar.  Voor Gossiemijne zelfs de eerste zeiltocht van het jaar. Wij hadden tenminste al een keer gezeild op het Lauwersmeer, al was dat ook al weer twee weken geleden. raar voorjaar. Niet eerder voorgekomen in bijna 40 jaar dat we noch het Hemelvaartsweekend noch met de Pinksteren een meerdaagse tocht op het wad hebben gemaakt. Maar nu 'moesten' we wel. Gereefd, zonder kluiver, dik ingepakt. Enthousiast sterk en bekwaam bemanningslid erbij gevonden in Jelle van Roon (35) evenals onze dochter en bemanningslid Joske (39), opgegroeid op de ouderlijke platbodem. Jelle weet van wanten, voor het eerst bij ons aan boord, bleek snel en behendig en met oog en energie voor trim. 

De schoten staan snaarstrak als het moet, we liggen flink op een oor door het ruige weer, maar het voelt goed, met zijn vieren kunnen we dit aan. En dan, bij nadering van de meest westelijke boei die in de eerste ronde gerond moet worden, pakken we 'Gossiemijne', die de boei niet kon bezeilen, een extra slag moest maken. Wij liggen op snelheid, over bakboord. Zetten de ronding al schootvierend in met ingehouden adem want de punt van hun kluiverboom komt akelig dicht bij het achterlijk van ons grootzeil. 
Het gaat goed, we vallen verder af naar de benedenwindse volgende boei. Vanaf dat moment hebben ze het nakijken gehad, is gebleken. al hun tactische keuzes ivm stroom(ontwijken of benutten) ten spijt. Of deden wij betere keuzes? Onze voorsprong is uitgelopen tot een minuut of zes na 4 uur. Qua rating had 'Gossiemijne' sowieso voor ons moeten eindigen om te kunnen winnen. Vergeleken met het tuig van Gossiemijne is ons zeiloppervlak kleiner nadat Molenaar op ons uitdrukkelijke verzoek het nieuwe grootzeil tot twee keer toe heeft moeten inkorten. Het blijft dus spannend hoe de strijd zal uitpakken onder lichtweer omstandigheden met kluiver erbij.  

Nu genieten we van het herstelde vertrouwen: het kan dus toch, winnen. Heerlijk om dan 's avonds in de boot te wiegen op de wind. Het waait nog harder. We hoeven lekker even niks meer. Behalve herstellen van de inspanning. 
(Na drie dagen was mijn spierpijn pas over)

Tijdens het zeilen zijn ook foto's en filmpjes gemaakt door ons. Schoonzoon Peter maakt er een fimpje van. De trailer is al klaar (1 min). 
30mei: de film (8 min) ook: Wsv Lauwerszee Voorjaarsrace 2013 R&P

De route over Zoutkamperlaag en stuk Oort © Luuk Knol

Zeilklaar en ont-MOETEN

Sinds een dag of wat zijn we, is WEERLICHT, weer zeilklaar. We hebben ook even gezeild met het, deze winter op ons verzoek, opnieuw aangepaste (nieuwe) grootzeil. Langs het achterlijk 35cm ingekort, bovenin bij het eind van de gaffel. De aanleiding voor ons was dat de gaffel te hoog opgetrokken moest worden om het zeil strak te krijgen bij aan de wind varen. We kregen het vorig seizoen bij straffe wind niet voor elkaar. Ligt het aan onze afnemende krachten? Of aan de snit van het nieuwe grootzeil? De tijd zal het leren.

Helaas werkt het weer niet mee om aan de eerste wadtocht van het jaar te beginnen. Ontberingen daar hebben we geen zin meer in als we de keus hebben ze te ontlopen. Dus zijn we blij als we in de tuin bij huis het frisse groen zien groeien door de buien die daar overheen komen en niet over ons. Er is tussendoor genoeg te doen en niet te vergeten: niet te doen.
Gewoon ont-MOETEN en tijd voor ontmoeten.

Pech

Vernieuwd

In Groningen, e water net voor Koninginnedag, Feest. Toch pechdag. Lekkerij. Water loopt motorruim in. Geluk bij ongeluk. Het lek zit boven de afsluiter. Nieuwe tule kunnen kopen. Dichtbij de plek waar we lagen. Wel wat gedoe de oude (pvc) restanten eruit te krijgen. Met geduld en een geleend beiteltje gelukt. Alsnog naar Damsterdiep gevaren, boot op 'loop'afstand van huis. Weer pech. Bril Luuk ook te water bij opzetten van kuiptentje. Het woei nogal hard, het klapperde. En dom natuurlijk, het brilletouwtje lag nog binnen.

Na Koninginnedag boot naar Lauwersoog gevaren. Iets overhaaster dan we in gedachten hadden. Vanwege beperkte doorvaart bij brug in Zoutkamp: onderhoudswerkzaamheden dit voorjaar/deze zomer. Alles verloopt voorspoedig, inclusief overnachting voor brug in Garnwerd. Ook al waren er werkzaamheden langs de kade en konden we niet van de boot af. Donderdag verder, hoeft niet al te vroeg. Passage Zoutkamp lukt in het middaghalfuurtje dat het kan. We zijn vroeg in de middag in Lauwersoog, ondanks veel kleren toch wat verkild. De NOwind is koud. Wat we niet verwacht hadden lukt die dag toch nog. Stagen en vallen zorgvuldig aanbrengen. Lekker in de luwte van grote loods, dat warmt weer op. En dan komt de havenmeester langs met de boodschap dat hij de mastenkraan voor ons nog wel even wil bedienen. De mast staat net als we op het afgesproken tijdstip gehaald worden door dochter Joske en kleindochter Lisanne.  Snel de boot naar eigen box en bijboot op de wal. Dat de bijboot onderweg water binnen heeft gekregen bevalt ons niet. Dat moet er toch een lek in de bodem zitten, vlak bij het zwaardkastje zie ik een barst in de nieuwe verflaag. Het werk is nog niet af, helaas