Adem in

Afgelopen weekend zijn we bij onze drie kleinkinderen in Nieuwkoop geweest, dat werd hoog tijd want de jongste Minke, nu 16 maanden oud, had wel even tijd nodig om weer aan ons te wennen. En dat terwijl ze zonder Papa en Mama na de kerstdagen een aantal dagen bij ons heeft gelogeerd in Garmerwolde met haar broer Taeke (3) en zus Jikke (5). Maar ja daar zit inmiddels wel weer een ijswinter tussen, en wintersport: de 'de Waardjes' skien ook. Dat hebben de ouders van weerskanten van huis uit meegekregen, net als zeilen.
090221-22 Opa Oma bij de Waardjes Nieuwkoop ©Els
Met elkaar hebben we veel plezier en het aardig druk gehad: Luuk probeert zijn kleinkinderen strategie en vooruitdenken bij te brengen, ik probeer ze behalve goed op je medemens en omgeving te letten, ook te leren naar luchten te kijken. En ... dat er onder water ook te kijken valt: in het zwembad zie je weliswaar niet zo veel, maar je leert wel alvast je adem in te houden. En dat kan nog weleens van pas komen. Stel dat je 'ontsnapte' zeehondjes wil helpen zoeken om ze de weg naar zee te wijzen. Wat denk je daarvan? http://www.waddenzee.nl/Polls.1853.0.html Ik hoop dat die beesten hun eigen weg naar de vrijheid vinden. Dat doen wij op het wad ook. Daar pas ik wel op. Vandaag is de actie 'ikpasophet wad' de lucht ingegaan: www.ikpasophetwad.nl De start is op de Hiswa. Ik hoop van harte dat we het vrij op het wad kunnen zijn, dat voor ons inherent is aan het wadbeleven, blijft behouden. Ik hou mijn adem in.

Luchtje scheppen

Het is crocusvakantie en nu is Lisanne's Papa aan het skien. Hij geeft skiles aan een familiegroep en geniet nu in Oostenrijk van de witte wereld. Wij nemen zijn wekelijkse Papa-maandag over en laten daarom Lisanne eerst maar weer een beetje wennen aan ons. Door te gaan wandelen op de mooie zonnige Valentijns zaterdag met Mama Joske (en Lisanne) langs het Hoornsemeer. Wij houden wel van een luchtje scheppen en zien verlangend uit naar het seizoen waarin we nog veel meer frisse lucht kunnen inademen en luchten kunnen zien, vooral vanaf onze boot op het water of droogstaand op het wad. Dat elders ook boeiende luchten kunnen zijn zie je aan de bijgaande foto, gemaakt in Tsjechie vorig jaar (zie label Praag). Deze foto heb ik onlangs opgestuurd naar http://vroegevogels.vara.nl/Stuur-uw-natuurfoto.195.0.html de fotowedstrijd: natuur in beeld, vrije onderwerpen van http://vroegevogels.vara.nl/ In het kader van de Valentijnsweek stuurde ik de 'afval'foto in in week 33: Fotowedstrijd: Tweede week afvalfoto's nr 6: het hart

Wie meer wil zien van 'Lisanne verkent Oma' kijkt op 090214 met Lisanne, 7 maanden oud

Hoe gezellig het oppassen verliep, zie 090216 Lisanne dagje Garmerwolde ©Els

Na aan het hart

De laatste paar jaren stuur ik wel eens wat foto's op naar www.waddenzee.nl . Daar stimuleren ze het inzenden van thematisch gerichte foto's van het wad/de wadden/de waddeneilanden door er een prijs(je) aan te verbinden. Maar niet alleen foto's, ook gedichten kunnen worden ingestuurd. Deze winter zijn er behoorlijk wat foto's ingestuurd, waaronder hele fraaie. Wadfotominded als ik ben kijk ik natuurlijk ook veel naar foto's van anderen. Van sommige kan ik echt genieten. Toch ben ik op een bepaald moment ook eens gaan kijken bij de gedichten. Verrassend, zoveel. Er doorheen scrollend blijft je blik meestal eerst even hangen bij de eerste dichtregels. Als dat pakt lees je door. Zo was er ook een gedicht met weinig woorden, die me 'greep', die bij me bleef, die ik copieerde met naam van de maakster en opsloeg op mijn pc. Ik wou er bij gelegenheid in mijn weblog iets mee doen. De uitslag heeft mijn plan ingehaald. Vandaag, vrijdag de 13e, werden de prijswinnaars bekend op www.waddenzee.nl. Zowaar het gedicht dat mij 'na aan het hart' ligt kwam ongeschonden uit de strijd: vandaar nu al deze link naar het prijswinnende gedicht 'Ongeschonden' (21) van Michelle den Hartog. Ik heb er een illustratieve foto bij gezocht uit mijn fotoarchief: er komt hulp van de zee. Een wadgebruiker laat geen sporen na.

Openheid

Hoewel de Wadvaarderssite een rubriek kent van De leden aan het woord is het vooralsnog niet mogelijk daar een impressie geplaatst te krijgen over de laatste jaarvergadering, 31 jan '09. Weliswaar is het stuk inmiddels verdoezeld geplaatst in het afgesloten deel van het Wadvaarders Forum, doch ons inziens tekent dat de openheid van de, een paar jaar terug door het toenmalige bestuur ingezette, 'gestuurde' communicatie. Wij zijn en blijven voorstander van een open dialoog van het bestuur met leden, dat mag duidelijk zijn. En die gelegenheid is er kennelijk niet meer.

Luuk eindigt zijn betoog aldus:

'Al met al: de Wadvaarders zijn ingesuft en ongevaarlijk geworden. De afsluitingen worden niet meer principieel bestreden. Dat bootjes kwaad kunnen wordt niet meer principieel bestreden. De meeste Wadvaarders hebben ook geen behoefte meer aan meer vrijheid. Als ze maar van haven naar haven kunnen varen, met alle gemakken vandien. Wie scharrelt en overnacht nog op het wad?
De Wadvaarders zijn ingekapseld in de stroop van alle Waddenberaad. De leden die blijven vinden dat bevredigend genoeg. En van oppositie in eigen kring houden ze al helemaal niet. Dat is niet goed voor de vergadersfeer.Slaap wel, Wadvaarders!'

Het hele stuk is te lezen via deze link. Reakties zijn welkom.
http://www.site4us.nl/LuukKnol/Impressies/Impressies%20ALV%20Wadvaarders.pdf

Wad(t) anders

Vrijdag 6 februari worden op de watersportbeurs BOOT HOLLAND de nieuwe versies van de knooppuntboekjes 'Varendoejesamen' gepresenteerd. Waaronder ook een vernieuwde versie van 'Waddenzee'. Op vele gevaren wordt nadrukkelijk gewezen. Zie ook http://www.varendoejesamen.nl/ Een van de gevaren ziet u hiernaast op de foto, een MZI (Mosselzaad Invanginstallatie). Met daarachter 'ons gevaar' in de strijd om het snelst in de wedstrijden bij Lauwersoog.

Een maand later wordt op de HISWA een nieuw Communicatieplan gelanceerd met de mij aansprekende slogan: IK PAS OP HET WAD, ik schreef er al over in mijn weblog van 10 december 2008. Het Communicatieplan Convenant Vaarrecreatie Waddenzee (PDF 400 kB) is nu definitief. Evenals het logo: RCW0002 Logo origineel.pdf , dat al aangeeft waar de bulk van wadvarenden vandaan komt. Er gaat (n)iets boven Groningen, daar blijven wij in alle rust genieten.

Met zo'n impuls aan voorlichtings en gedragsbeinvloende middelen kan het niet anders dan dat het avontuurlijke wadvaren, van origine Wadvaarders eigen, in den vervolge als een pre-historisch gebruik wordt gezien. De originele Wadvaardersvlag wordt museumstuk. Nog even en we kopen jaarlijks, naar voorbeeld van de Marrekrite-vlaggetjes, een 'Ik pas op het wad petje' om bij te dragen aan het realiseren van anker-, droogval-, aanland-, boodschap- en afzuigvoorzieningen op het wad.

Hoe Wadvaarderswensen van deze eeuw er uit zullen gaan zien worden we mogelijk gewaar aan de hand van de aangekondigde enquete onder leden van de vereniging (bijlage 5). De uitkomsten zouden weleens verrassend kunnen zijn. Maar hoe het ook uitpakt, in de zin van 'ik voel me thuis op het wad, pas ik op het wad. En op de nieuwe generatie.

Ragfijne associatie

Het raadsel van de Wadvaarders, 'Natuurlijk Vaarder' en maritiem publicist Hans Vandersmissen schrijft wekelijks een Column in Weekblad Schuttevaer, zo ook deze week. Dit maal is de jaarlijkse bijeenkomst van Wadvaarders het onderwerp. Daaruit een citaat: 'Zo groeide in het afgelopen jaar zoveel moois dat Michiel Firet van Staatsbosbeheer de Wadvaarderstrofee werd gegund. Ragfijn spel! Nu we in ons liberaal paradijs critici niet meer mogen opsluiten of tegen de muur zetten, pakt de overheid hen ook in. Zo worden vakbondsbazen directeur-generaal van het ministerie van Sociale Zaken of zelfs premier. Maarten Snel kreeg bij zijn afscheid een lintje van Oranje Nassau. Toch fijn dat wij de koningin hebben en niet Mugabe.'

De hele Column 'Ridders van wad en branding' vindt u scrollend op Pers over jaarvergadering en pagina 19 van Weekblad Schuttevaer 6-09